“We zijn er nog niet. Maar wat wij in het verleden hebben gemist, krijgen wij nu wel. Ik merk het ook aan mijn kinderen. Zij zijn blij dat er iemand van het Ondersteuningsteam dichtbij ons staat en we samen kijken naar mogelijkheden om het leven weer op te pakken. Na een lange tijd zagen mijn kinderen mij weer lachen. Ook zij voelen zich erkend en gehoord. Ik merk dat onze ouder-kindrelatie zich weer ontwikkelt.”
“Mijn zoons hebben nog veel angst voor de overheid en durven haast niets te vragen. Ze moesten twee jaar ergens anders wonen, om mij en zichzelf te beschermen. Achteraf was het twee jaar lang leven onder erbarmelijke omstandigheden. Maar de procesbegeleider van het OT wist het vertrouwen van mijn oudste te winnen en had goede gesprekken met hem. De eerste gesprekken gingen over de erge dingen die hij heeft meegemaakt. Hij voelde zich gehoord. Daarna ging het gesprek verder over hoe het nu verder ging en hoe hij het leven weer kon oppakken.”
“Het is fijn dat er iemand van een afstand kijkt hoe het met ons als gezin gaat. Samen met ons brengt zijn onze behoeften in kaart. We zetten kleine stappen vooruit, dat vergroot onze motivatie en geeft een autonoom gevoel. “
“Wat onze gezinnen is aangedaan, is vreselijk. Het is met geen enkel middel goed te maken. Laat dit een harde les zijn, waaruit wij leren en veranderingen kunnen aanbrengen in het systeem. Laat het leed niet zomaar geleden zijn, leer van onze verhalen en verzamel al onze praktijkvoorbeelden om betere richtlijnen op te zetten, die gebruikt kunnen worden om een vernieuwd systeem op te zetten.”
Lees meer over de achtergrond van uithuisplaatsingen